Verbum

право́дзіць​^II

1. (суправаджаць) begléiten vt;

право́дзіць вачы́ма каго-н j-m mit den Blícken [Áugen] fólgen; j-m náchsehen*;

2. (чалавека, які ад’язджае) begléiten vt, geléiten vt; das Geléit gében* (каго-н D) (высок); verábschieden vt (дэлегацыю на вакзале і г. д.);

право́дзіць на вакза́л zum Báhnhof begléiten, zur Bahn bríngen*