пра́вило в разн. знач. пра́віла, -ла ср.;
◊
по всем пра́вилам иску́сства па ўсіх пра́вілах майстэ́рства;
по всем пра́вилам па ўсіх пра́вілах;
положи́ть себе́ за пра́вило (пра́вилом) узя́ць сабе́ за пра́віла;
как пра́вило як пра́віла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прави́ло ср.
1. стр., сапожн. праві́дла, -ла ср.;
2. (руль) уст. стырно́, -на́ ср.;
3. охотн. хвост, род. хваста́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
правило
Том: 27, старонка: 447.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
правило
Том: 27, старонка: 448.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
праві́дла ср., сапож., стр. прави́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прави́льный (к прави́ло 1) праві́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пра́віла ср., в разн. знач. пра́вило;
граматы́чнае п. — граммати́ческое пра́вило;
~лы для ву́чняў — пра́вила для уча́щихся;
му́драе п. — му́дрое пра́вило;
адступі́ць ад ~л — отступи́ть от пра́вил;
○ трайно́е п. — тройно́е пра́вило;
◊ па ўсіх ~лах майстэ́рства — по всем пра́вилам иску́сства;
узя́ць сабе́ за п. — взять (положи́ть) себе́ за пра́вило (пра́вилом);
як п. — как пра́вило
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пра́віла ’палажэнне, якое выражае тую або іншую заканамернасць’, ’норма паводзін, прывычка’ (ТСБМ), праві́ло ’ачэп’ (ганц., Сл. ПЗБ), правы́ло ’тс’ (бяроз., Шатал.), праві́ла ’тоўстая доўгая жардзіна, пры дапамозе якой злучаюць зад і перад калёс, калі возяць бярвенне’ (в.-дзв., Шатал.). Рус. пра́вило ’правіла’, прави́ло ’руль, лінейка’, укр. прави́ло ’руль; частка шавецкай калодкі’, польск. prawidło ’правіла; частка шавецкай калодкі і да т. п.’, чэш., славац. pravidlo ’правіла’, в.-луж. prawidło, н.-луж. pšawidło, серб.-харв. пра̏вило, славен. pravilo, балг. правило ’правіла’. Прасл. *pravidlo. Як сведчаць значэнні слова ў рус. і інш. славянскіх мовах, першапачаткова гэта было nomina instrumenti з суф. ‑dlo ад praviti (гл. правіць). Адцягненае значэнне з’явілася ў выніку пераносу ’тое, што вызначала прыладай’, параўн. лац. rēgula ’лінейка’ і ’правіла’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
трайны́ тройно́й;
т. скачо́к — спорт. тройно́й прыжо́к;
○ ~но́е пра́віла — мат. тройно́е пра́вило
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашы́рана нареч. расши́ренно; широко́; расшири́тельно;
вы зана́дта п. разуме́еце гэ́та пра́віла — вы сли́шком расши́ренно понима́ете э́то пра́вило
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)