Orthographíe, Orthografíe
f -, -phí¦en арфагра́фія, пра́вапіс
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
orthography
[ɔrˈӨɑ:grəfi]n., pl. -phies
пра́вапіс -у m., артагра́фія f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
spelling
[ˈspelɪŋ]n.
пра́вапіс -у m., артагра́фія f.; палі́тарнае чыта́ньне, вымаўле́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
грунтавацца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; незак.
1. Асноўвацца, базіравацца. Беларускі правапіс грунтуецца на двух прынцыпах пісьма: фанетычным і марфалагічным. Юргелевіч. Існаванне і развіццё грамадства грунтуецца на працы народных мас. Лушчыцкі.
2. Зал. да грунтаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
spelling [ˈspelɪŋ] n. пра́вапіс, арфагра́фія;
spelling rules арфаграфі́чныя пра́вілы;
a spelling reform рэфо́рма пра́вапісу;
What’s the correct spelling of this word? Як правільна пішацца гэтае слова?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
галосны, ‑ая, ‑ае.
Які ўтвараецца пры свабодным праходжанні паветра праз поласць рота (пра гукі мовы). Галосны гук. / у знач. наз. галосны, ‑ага, м.; галосная, ‑ай, ж. Галосныя беларускай мовы. Правапіс галосных.
•••
Беглая галосная — у беларускай мове: галосныя гукі «о» і «е», якія маюцца ў адных формах слова і знікаюць у другіх, напрыклад: сон — сну, пень — пня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрасціць, спрашчу, спросціш, спросціць; зак., што.
1. Зрабіць больш простым, менш складаным (звычайна склад, структуру). Спрасціць канструкцыю машыны. Спрасціць правапіс. Спрасціць тэхналагічны працэс вытворчасці.
2. Зрабіць больш лёгкім для ажыццяўлення, выкарыстання; аблегчыць. Спрасціць улік запасных частак. // Зрабіць больш даступным для разумення. Спрасціць умовы задачы.
3. Пазбавіць што‑н. глыбіні, багацця форм, зместу; сказіць. Сур’ёзныя ў жыцці людзей канфлікты, якія так шчыльна звязаны з гісторыяй народа,.. [пісьменнік] спрасціў. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пройдзены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прайсці.
2. у знач. прым. Які застаўся ззаду; пераадолены. Пройдзеныя кіламетры. ▪ — Тое, што ўчора было наватарствам, крокам наперад, сёння ўжо стала пройдзеным этапам. Васілёнак. // у знач. наз. пройдзенае, ‑ага, н. Тое, што пераадолена, засталося ззаду. Замкнуліся глыбокія пласты над пройдзеным. Пысін.
3. у знач. прым. Вывучаны, выкладзены. Вучні паўтаралі пройдзеныя правілы, успаміналі правапіс цяжкіх слоў. Шыловіч. // у знач. наз. пройдзенае, ‑ага, н. Тое, што ўжо вывучалася, выкладалася. Паўтараць пройдзенае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
study
[ˈstʌdi]1.n., pl. studies
1) вывуча́ньне n.; вучэ́ньне n.
2) дасьле́даваньне n
3) прадме́т вывучэ́ньня, дасьле́даваньня; галі́на, кіру́нак наву́кі
Arithmetic, spelling, and geography are three school studies — Арытмэ́тыка, пра́вапіс і геагра́фія — тры шко́льныя прадме́ты
to study the causes of a depression — дасьле́даваць прычы́ны дэпрэ́сіі
4) працо́ўны кабінэ́т
5) навуко́вая пра́ца
6) на́кід -у m. (малю́нку, апавяда́ньня)
2.v.
1) вывуча́ць; вучы́цца
to study history — вывуча́ць гісто́рыю
He studies most of the time — Бальшыню́ ча́су ён ву́чыцца
2) стара́нна, ува́жліва разгляда́ць, вывуча́ць
We studied the map to find the shortest road home — Мы ува́жліва разгле́дзелі ка́рту, каб знайсьці́ найкараце́йшую даро́гу дамо́ў
3) абду́мваць, абмярко́ўваць
4) вучы́ць, заву́чваць
•
- studies
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)