правадні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. правадні́ца правадні́цы
Р. правадні́цы правадні́ц
Д. правадні́цы правадні́цам
В. правадні́цу правадні́ц
Т. правадні́цай
правадні́цаю		 правадні́цамі
М. правадні́цы правадні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

правадні́ца ж. проводни́ца; (для охраны или указания пути — ещё) провожа́тая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правадні́ца, ‑ы, ж.

Жан. да праваднік ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правадні́ца ж (у вагоне цягніка) Scháffnerin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

правадні́к¹, -а́, мн. -і, -о́ў, м.

1. Той, хто паказвае дарогу.

Адправіцца ў дарогу з правадніком.

2. Чыгуначны служачы, які суправаджае вагон.

Брыгада праваднікоў.

3. Спецыяліст, які працуе са службовым сабакам.

П. з вышуковым сабакам.

|| ж. правадні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правадніца / у самалёце: сцюардэса

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

проводни́ца правадні́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

путеводи́тельница (проводница) уст. правадні́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

провожа́тая павады́рка, -кі ж.; (проводница) правадні́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пыласо́с, ‑а, м.

Апарат для ачышчэння ад пылу памяшканняў, адзення, мэблі і пад. У калідоры правадніца пыласосам чысціла дывановую дарожку. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)