Даўжыня свабоднага прабегу (мікрачасцінкі) 2/562; 4/157

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ДАЎЖЫНЯ́ СВАБО́ДНАГА ПРАБЕ́ГУ,

сярэдні шлях, які праходзіць часціца (малекула, атам і г.д.) паміж двума паслядоўнымі сутыкненнямі з інш. часціцамі. Для звычайных малекулярных газаў пры нармальных умовах Д.с.п. ~0,1 мкм, што прыкладна ў 100 разоў перавышае сярэднюю адлегласць паміж малекуламі. Паняцце «Д.с.п.» ўзнікла ў кінетычнай тэорыі газаў і абагульнена на выпадак слаба ўзаемадзейных часціц, якія ўтвараюць газападобныя сістэмы (электронны газ у металах і паўправадніках, нейтроны ў слаба паглынальным асяроддзі і інш.). Выкарыстоўваецца пры разліках розных працэсаў пераносу (гл. Пераносу з’явы).

т. 6, с. 67

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прабе́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прабе́г прабе́гі
Р. прабе́гу прабе́гаў
Д. прабе́гу прабе́гам
В. прабе́г прабе́гі
Т. прабе́гам прабе́гамі
М. прабе́гу прабе́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хадзі́масць, ‑і, ж.

Спец. Ступень трываласці таго, што зношваецца ў час ходу, прабегу. Хадзімасць аўтамабільных пакрышак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабе́г, -у, м.

1. Спартыўнае спаборніцтва па бегу, яздзе.

Лыжны п.

Аўтамабільны п.

2. Адлегласць, пройдзеная якім-н. транспартным сродкам (спец.).

Сутачны п. цеплавоза.

3. Знаходжанне ў дарозе, у эксплуатацыі (транспартных сродкаў; спец.).

Падрыхтаваць машыну да прабегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пробе́г в разн. знач. прабе́г, -гу м.;

звёздный пробе́г спорт. зо́рны прабе́г;

но́рма пробе́га ваго́нов но́рма прабе́гу ваго́наў;

парово́з находи́лся в пробе́ге дво́е су́ток параво́з знахо́дзіўся ў прабе́гу двое су́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шы́мі, нескл., м.

1. Англійскі бальны танец, разнавіднасць факстрота.

2. Спец. Самаваганне насавога кола трохколавага шасі самалёта на руленні, разбегу і прабегу.

3. Спец. Інтэнсіўны вагальны працэс у сістэме кіруемых колаў і пярэдняй падвескі аўтамабіля.

[Англ. shimmy.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабе́г, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прабягаць — прабегчы (у 1, 2 знач.).

2. Спартыўнае спаборніцтва па бегу, яздзе. Лыжны прабег.

3. Спец. Знаходжанне якога‑н. транспартнага сродку ў дарозе, у эксплуатацыі. Падрыхтаваць машыны да прабегу.

4. Спец. Адлегласць, пройдзеная якім‑н. транспартным сродкам. Планавы прабег аўтамабіляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Láufzeit

f -, -en

1) тэ́рмін дзе́яння

2) тэх. праця́гласць хо́ду; мотарэсу́рс

3) фіз. час прабе́гу (хвалі)

4) спарт. час бе́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

камандо́р

(фр. commandeur)

1) вышэйшае званне ў сярэдневяковым рыцарскім ордэне;

2) воінскае званне афіцэраў у ваенных флотах некаторых дзяржаў, напр. у Расіі ў 18 — пач. 19 ст., у Польшчы;

3) кіраўнік спартыўнага (аўтамабільнага, матацыклетнага, коннага, лыжнага і інш.) прабегу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)