прабе́глы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прабе́глы прабе́глая прабе́глае прабе́глыя
Р. прабе́глага прабе́глай
прабе́глае		 прабе́глага прабе́глых
Д. прабе́гламу прабе́глай прабе́гламу прабе́глым
В. прабе́глы (неадуш.)
прабе́глага (адуш.)		 прабе́глую прабе́глае прабе́глыя (неадуш.)
прабе́глых (адуш.)
Т. прабе́глым прабе́глай
прабе́глаю		 прабе́глым прабе́глымі
М. прабе́глым прабе́глай прабе́глым прабе́глых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прабе́глы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прабе́глы прабе́глая прабе́глае прабе́глыя
Р. прабе́глага прабе́глай
прабе́глае		 прабе́глага прабе́глых
Д. прабе́гламу прабе́глай прабе́гламу прабе́глым
В. прабе́глы (неадуш.)
прабе́глага (адуш.)		 прабе́глую прабе́глае прабе́глыя (неадуш.)
прабе́глых (адуш.)
Т. прабе́глым прабе́глай
прабе́глаю		 прабе́глым прабе́глымі
М. прабе́глым прабе́глай прабе́глым прабе́глых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прабе́глы разг. (много видавший, опытный) быва́лый, тёртый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабе́глы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які многа бачыў, вопытны; хітры. — А быў сярод нас удалец такі, Марка Балук з-пад Цернішч. Прабеглы .. салдат старой арміі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабе́глы разм (вопытны, спрактыкаваны) geríeben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стра́шаны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Бывалы, прабеглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Прабе́га, пробега ’смелая, дзейсная жанчына’, прабеглы ’дзейсны, пранырлівы, рызыкоўны’ (ТС). Адваротныя ўтварэнні ад прабегчы; у семантычным плане параўн. прайдзісвет, прайдоха < прайсці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szczwany

хітры, пранырлівы;

szczwany lis — прабеглы чалавек; біты воўк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кала́ч кала́ч, -ча́ м.;

◊

тёртый кала́ч прабе́глы чалаве́к;

доста́ться на калачи́ зарабі́ць на абара́нкі;

калачо́м не зама́нишь абара́нкам не зава́біш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрактыкаваны, напрактыкаваны, вопытны, дасведчаны, натрэніраваны; практыкоўны, бывалы, прабеглы, насабачаны (разм.); біты, набіты, абстраляны, страляны, стрэляны (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)