кала́ч кала́ч, -ча́
◊
тёртый кала́ч прабе́глы чалаве́к;
доста́ться на калачи́ зарабі́ць на абара́нкі;
калачо́м не зама́нишь абара́нкам не зава́біш;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
кала́ч кала́ч, -ча́
◊
тёртый кала́ч прабе́глы чалаве́к;
доста́ться на калачи́ зарабі́ць на абара́нкі;
калачо́м не зама́нишь абара́нкам не зава́біш;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)