Кніга—поштай 6/39

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

по́шта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. по́шта
Р. по́шты
Д. по́шце
В. по́шту
Т. по́штай
по́штаю
М. по́шце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

экспрэ́с-по́шта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. экспрэ́с-по́шта
Р. экспрэ́с-по́шты
Д. экспрэ́с-по́шце
В. экспрэ́с-по́шту
Т. экспрэ́с-по́штай
экспрэ́с-по́штаю
М. экспрэ́с-по́шце

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпраўле́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. адправіцца, адправіць.

2. спец. Тое, што пасылаецца, адпраўляецца поштай.

Паштовае а.

Заказное а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заказны́, -а́я, -о́е.

1. Зроблены на заказ; які дастаўляецца па заказе.

З. касцюм.

З. аўтобус.

2. Адпраўлены поштай з павышанай адказнасцю за дастаўку і з дадатковай аплатай.

Заказное пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

email2 [ˈi:meɪl] v. пасыла́ць электро́ннай по́штай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pstwendend

adv са зваро́тнай по́штай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

air-mail

[ˈermeɪl]

1.

v.t.

пасыла́ць паве́транай по́штай

2.

adj.

а́віяпо́штавы

airmail letter — ліст паве́транай по́штай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адпраўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. адпраўляць — адправіць (у 1–4 знач.) і адпраўляцца — адправіцца.

2. Спец. Тое, што пасылаецца, адпраўляецца поштай. Паштовыя адпраўленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысла́ць, прышлю́, прышле́ш, прышле́; прышлём, прышляце́, прышлю́ць; прышлі́; прысла́ны; зак.

1. каго-што. Даставіць праз каго-н. або поштай.

П. пасылку. П. падарунак.

2. каго (што). Накіраваць куды-н. з якой-н. мэтай.

П. пасыльнага.

|| незак. прысыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прысы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)