пору́ка пару́ка, -кі ж.; (ручательство) зару́ка, -кі ж.;

взять (отпусти́ть) на пору́ки узя́ць (адпусці́ць) на пару́кі;

кругова́я пору́ка кругава́я пару́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

порука

Том: 27, старонка: 36.

img/27/27-036_0185_Порука.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

пару́ка ж. пору́ка; руча́тельство ср.;

узя́ць (адда́ць) на ~кі — взять (отда́ть) на пору́ки;

кругава́я п. — кругова́я пору́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кругавы́ кругово́й;

а́я абаро́на — кругова́я оборо́на;

а́я пару́ка — кругова́я пору́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кругово́й кругавы́;

кругова́я ско́рость физ. кругава́я ско́расць;

кругова́я оборо́на воен. кругава́я абаро́на;

кругова́я пору́ка кругава́я пару́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пару́ка ’зарука ў чым-небудзь, пацвярджэнне чаго-небудзь; гарантыя’ (ТСБМ); паручы́цца, паруча́льны. Рус., укр. пору́ка, польск. poręka, чэш. poruka, серб.-харв. по̏рука, славен. pórok. З по- і рука (гл.). Слова, відавочна, праславянскага паходжання з прычыны старажытнасці звычаю паданнем рукі паручацца за каго-небудзь (параўн. Махэк₂, 523 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́руч ’побач, поплеч, рука пры руцэ’ (ТСБМ, Гарэц., Др.-Падб., Байк. і Некр., Мал.; слонім., Арх. Бяльк.; навагр., Сл. ПЗБ; ТС, Шат., Федар.), паручкі ’тс’ (Шат.), укр. поруч ’тс’, ст.-польск. porącz ’побач, у адзін рад’. Адвербіялізаваны назоўнік, утвораны пры дапамозе прыстаўкі по- ад назоўніка рука са значэннем месца адносна утваральнага слова *porǫkjь < *po‑rǫka даслоўна ’які знаходзіцца каля рукі, пад рукой’ альбо ’апора, памагаты’, параўн. по́ручань ’брусок пры лесвіцы, уваходзе, дзвярах, за які трымаюца рукамі, парэнчы’ (ТСБМ), рус. порука, поручательство ’падтрымка’, польск. poręcz ’падпора для рук, выступ, рэйка, па якой пасоўваецца рука пры хадзьбе па сходках’, славац. poruke ’побач, пад рукой’. Гл. таксама побач, поплеч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)