По́рту

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. По́рту
Р. По́рту
Д. По́рту
В. По́рту
Т. По́рту
М. По́рту

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

По́рту г. По́рту нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Порту

т. 12, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Порту-Алегры

т. 12, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

По́рту-Але́гры нескл м Pôrto Algre [´pɔ:rtu-] n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

порт², -у, м.

Льняная або баваўняная тканіна.

Кашуля з порту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́рт

‘тканіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́рт
Р. по́рту
Д. по́рту
В. по́рт
Т. по́ртам
М. по́рце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Сент-Пі́тэр-Порт

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сент-Пі́тэр-Порт
Р. Сент-Пі́тэр-Порта
Д. Сент-Пі́тэр-Порту
В. Сент-Пі́тэр-Порт
Т. Сент-Пі́тэр-Портам
М. Сент-Пі́тэр-Порце

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́рт

‘месца для стаянкі, рамонту, разгрузкі суднаў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́рт парты́
по́рты
Р. по́рта парто́ў
Д. по́рту парта́м
В. по́рт парты́
по́рты
Т. по́ртам парта́мі
М. по́рце парта́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Porto Alegre

[,pɔ:rtuəˈlegri]

г. По́рту-Але́гры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)