по́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).
Тыкаць, пароць.
П. палкай у зямлю.
|| аднакр. паркану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. по́рканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́ркаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
по́ркаю |
по́ркаем |
| 2-я ас. |
по́ркаеш |
по́ркаеце |
| 3-я ас. |
по́ркае |
по́ркаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
по́ркаў |
по́ркалі |
| ж. |
по́ркала |
| н. |
по́ркала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
по́ркай |
по́ркайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
по́ркаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́ркаць несов., прост. ты́кать;
п. па́льцам у што-не́будзь — ты́кать па́льцем во что́-л.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Тыкаць, пароць. Зайшоў .. [начальнік] у вагон, абышоў кожны куток, усё поркаў нешта сваім бліскучым кіёчкам. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́ркаць (hinéin)stécken vt, stóβen* vt;
по́ркаць па́льцам у што-н mit dem Fínger in étwas stóβen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
По́ркаць ’тыкаць, пароць’ (ТСБМ, Нас., Шат.), ’калупаць’, ’рыць, рыцца’ (Янк. 3., Нас.; брасл., Сл. ПЗБ), ’ныраць’ (ельск., Мат. Гом.), ’падкопваць бульбу, не вырываючы націння’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Імаверна, утворана з экспрэсіўным суфіксам ‑к‑ ад пораць, порацца (гл.), магчыма, аналагічнае да торкаць (гл.) ’капаць, калупаць, тыкаць’, параўн. гукапераймальныя варыянты *prk‑/*trk‑, для якіх зыходным падаецца семантычнае тлумачэнне Сноя (684) ’удар аб нешта цвёрдае’. Гл. по́ркацца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запо́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць поркаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паркану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр. да поркаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́рканне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. поркаць, поркацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)