попира́ть несов.
1. (наступать на кого-, что-л.) высок. тапта́ць;
2. перен. тапта́ць; (грубо нарушать) (гру́ба) паруша́ць; (оказывать неуважение, оскорблять) зневажа́ць;
попира́ть чьи́-л. права́ тапта́ць (паруша́ць) чые́-не́будзь правы́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паруша́ць несов. наруша́ть, попира́ть; возмуща́ть; см. пару́шыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
попира́ться страд.
1. тапта́цца;
2. тапта́цца, (гру́ба) паруша́цца; зневажа́цца; см. попира́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
попира́ние
1. тапта́нне, -ння ср.;
2. тапта́нне, -ння ср.; папіха́нне, -ння ср.; (гру́бае) парушэ́нне, -ння ср.; зневажа́нне, -ння ср.; см. попира́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
попра́ть сов.
1. (наступить на кого-, что-л.) высок. патапта́ць;
2. перен. патапта́ць; растапта́ць; (грубо нарушить) (гру́ба) пару́шыць; (оказать неуважение, оскорбить) знява́жыць; см. попира́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тапта́ць несов.
1. топта́ть; (делать мятым — ещё) мять;
т. траву́ — топта́ть (мять) траву́;
ко́ннікі ~та́лі нато́ўп — вса́дники топта́ли толпу́;
2. (снашивать обувь) топта́ть;
т. бо́ты — топта́ть сапоги́;
3. перен. топта́ть; попира́ть;
не т. во́рагу на́шай зямлі́ — не топта́ть врагу́ на́шей земли́;
т. правы́ — попира́ть права́;
4. (плотно уминать, топча ногами) ута́птывать; (воз сена, соломы — ещё) навива́ть;
т. снег — ута́птывать снег;
5. разг. (небрежно складывать, укладывать) пиха́ть, напи́хивать;
6. (што) разг. ходи́ть (по чему), ха́живать (по чему); броди́ть (по чему); топта́ть; прота́птывать;
т. даро́гі — ходи́ть (ха́живать) по доро́гам; топта́ть доро́ги;
т. сце́жку — прота́птывать тропи́нку;
◊ т. сце́жкі — (чые) идти́ по стопа́м (чьим)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)