поноси́ть​I несов. (порочить) га́ньбіць, знеслаўля́ць; (ругать) ла́яць; (оскорблять) зневажа́ць, абража́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поноси́ть​II сов. (к носи́ть) панасі́ць, (долго, неоднократно) разг. папанасі́ць, папано́шваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папанасі́ць сов., разг. (много, неоднократно) поноси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хули́ть несов., уст. га́ніць; (поносить) га́ньбіць, знеслаўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зневажа́ць несов. оскорбля́ть, поноси́ть; унижа́ть; позо́рить; непочти́тельно (с пренебреже́нием) отзыва́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поноси́ться​I несов., страд. га́ньбіцца, знеслаўля́цца, ла́яцца; зневажа́цца, абража́цца; см. поноси́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бэ́сціць несов.

1. поноси́ть;

б. до́брае імя́ — поноси́ть до́брое и́мя;

2. разг. (не беречь) трепа́ть; грязни́ть;

гэ́та ты но́вую суке́нку так ~ціш? — э́то ты но́вое пла́тье так тре́плешь (грязни́шь)?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́яць несов. руга́ть, брани́ть, пробира́ть; поноси́ть;

◊ л. на чым свет стаі́ць — руга́ть на чём свет стои́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панасі́ць сов.

1. (все, многое) переноси́ть;

2. (обувь и т.п.) износи́ть;

3. (нек-рое время) поноси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трепа́ть несов.

1. (развевать) развява́ць; (рвать) рваць; (мотать) матля́ць; (трясти) трэ́сці; (тормошить) тармасі́ць; (дёргать) ту́заць; (волосы и т. п.) перабіра́ць, кудла́ціць; (за волосы — в наказание) цяга́ць;

ве́тер тре́плет её пла́тье ве́цер развява́е (рве) яе́ суке́нку;

шква́лом тре́плет паруса́ шква́лам рве (матля́е, развява́е) ве́тразі;

лиса́ тре́плет ку́рицу ліса́ тармо́сіць ку́рыцу;

ве́тром тре́плет гри́ву ве́трам развява́е гры́ву;

трепа́ть кого́-л. за́ волосы цяга́ць (ту́заць) каго́-не́будзь за валасы́;

2. (о костюме, обуви и т. п. — рвать) разг. трапа́ць, драць, дзе́рці; бузава́ць;

он бы́стро тре́плет оде́жду ён ху́тка трэ́пле (дзярэ́, бузу́е) адзе́нне;

3. (о лихорадке) разг. трэ́сці;

4. (похлопывать) ля́паць, паля́пваць;

на́чал трепа́ть по плечу́ пача́ў ля́паць (паля́пваць) па плячы́;

5. (лён, пеньку) трапа́ць;

6. (поносить) разг. бузава́ць;

и́мя его́ постоя́нно тре́плют імя́ яго́ заўсёды бузу́юць;

◊

трепа́ть не́рвы не́рвы ту́заць; вантро́бы ад’яда́ць (пераяда́ць); духі́ дастава́ць;

трепа́ть языко́м мянці́ць (мало́ць) языко́м; язы́к аб зу́бы біць; языко́м ла́пці пле́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)