по́льдэр, ‑а, м.

Спец. Адгароджаны ад мора дамбай, асушаны і апрацаваны нізінны ўчастак пабярэжжа Паўночнага мора.

[Гал. polder.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́льдэр

(гал. polder)

адгароджаны ад мора, возера або ракі дамбай, асушаны і апрацаваны нізінны ўчастак пабярэжжа узбярэжжа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Pólder

m -s, - нізі́на, адваява́ная ў мо́ра; по́льдэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)