1. по́лы, пусты́ (у сярэ́дзіне);
по́лая тру́бка по́лая (пуста́я ў сярэ́дзіне) тру́бка;
2. / по́лая вода́ паво́дка;
по́лая ве́на
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. по́лы, пусты́ (у сярэ́дзіне);
по́лая тру́бка по́лая (пуста́я ў сярэ́дзіне) тру́бка;
2. / по́лая вода́ паво́дка;
по́лая ве́на
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́лы
○ по́лыя ве́ны — по́лые ве́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Палаво́ддзе ’паводка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́лы ’пусты ўнутры, нічым не запоўнены’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ду́дка
1. (музыкальный инструмент из тростника или дерева) ду́дка, свире́ль;
2.
◊ скака́ць пад (чыю) ~ку — пляса́ть под (чью) ду́дку;
ігра́ць у адну́ ~ку — дуде́ть в одну́ дуду́ (ду́дку)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пусты́
○ ~та́я паро́да —
◊ ~то́е ме́сца — пусто́е ме́сто;
з ~ты́мі рука́мі — с пусты́ми рука́ми;
п. (дурны́) смех — глу́пый (дурно́й) смех;
пераліва́ць з ~то́га ў паро́жняе — перелива́ть из пусто́го в поро́жнее;
сысці́ на п. кане́ц — дойти́ до ру́чки;
за́тычка ад ~то́й бо́чкі — отставно́й козы́ бараба́нщик;
бі́цца за п. мех — дра́ться из-за пустяко́в;
п. гук — пусто́й звук;
~та́я кішэ́нь — пусто́й карма́н;
п. млын — пустоме́ля
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пусто́й
1. (ничем не заполненный) паро́жні, пусты́;
пуста́я бо́чка паро́жняя (пуста́я) бо́чка;
2. (
пусто́й шар пусты́ (паро́жні) шар;
3.
пусто́е сло́во пусто́е сло́ва;
пусто́й челове́к пусты́ чалаве́к;
4.
пусты́е слу́хи пусты́я чу́ткі;
пуста́я наде́жда ма́рная (дарэ́мная) надзе́я;
◊
с пусты́ми рука́ми з пусты́мі рука́мі;
пусто́е ме́сто пусто́е ме́сца;
перелива́ть из пусто́го в поро́жнее
пусто́й звук пусты́ гук;
пусто́й карма́н пуста́я кішэ́нь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)