по́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. по́за по́зы
Р. по́зы по́з
Д. по́зе по́зам
В. по́зу по́зы
Т. по́зай
по́заю
по́замі
М. по́зе по́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́за, -ы, мн. -ы, поз, ж.

1. Пастава цела.

Ляжаць у нязручнай позе.

2. перан. Прытворства, няшчырыя паводзіны, рысоўка.

Не верце яму, гэта толькі п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́за ж., прям., перен. по́за;

здыма́ць у ро́зных по́зах — снима́ть в ра́зных по́зах;

не ве́рце яму́, гэ́та то́лькі п. — не ве́рьте ему́, э́то то́лько по́за;

стаць у по́зу — стать в по́зу;

прыня́ць по́зу — приня́ть по́зу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́за

1. по́за, -зы ж., паста́ва, -вы ж.;

снима́ть в ра́зных по́зах здыма́ць у ро́зных по́зах (паста́вах);

2. перен. по́за, -зы ж.;

стать (встать) в по́зу (кого) стаць у по́зу (каго);

приня́ть по́зу (кого, какую) прыня́ць по́зу (каго, якую).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́за, ‑ы, ж.

1. Становішча цела, пастава. Не разважаючы многа, дастаў Цімох з-за пояса гранату, заняў зручную позу, каб кінуць яе, улучыўшы адпаведную хвіліну. Колас. [Доктар] нават не перамяніў позы, а як ляжаў нічком, так і астаўся. Васілевіч.

2. перан. Прытворства, няшчырыя паводзіны. У .. [Гальвасавым] пісьме не было анізвання якой бы там ні было позы, ці фразы. Чорны.

•••

Стаць у позу гл. стаць.

[Фр. pose.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́за ж. Pse f -, -en; Positr f -, -en; Stllung f -e, -en, Hltung f -, -en;

прыня́ць по́зу sich in Positr stzen [wrfen*], sich in Pse rücken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́за

(фр. pose)

1) пастава цела;

2) перан. прытворства, няшчырыя паводзіны (напр. фальшывая п.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

По́за ’пастава, становішча цела’; няшчырыя паводзіны’ (ТСБМ). З руск. поза, якое з франц. pose ’становішча цела; поза’ ад poser ’размяшчацца, стаяць; пазіраваць’, што з нар.-лац. pausare ад лац. pausa ’спыненне, затрымка’ (Чарных, 2, 49–50); паводле Фасмера (3, 303), рус. лексема з ням. Pose < фр. pose. Гл. яшчэ паўза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

по́за

(фр. pose)

1) становішча цела (напр. ляжаць у нязручнай позе);

2) перан. прытворства, няшчырыя паводзіны (напр. фалыпывая п.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

чака́льны, -ая, -ае.

Звязаны з чаканнем; насцярожаны.

Чакальная поза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)