подорва́ть сов.

1. (разрушить взрывом) падарва́ць;

2. перен. падарва́ць; см. подрыва́тьI;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падарва́ць сов., в разн. знач. подорва́ть; (здоровье, силы — ещё) надорвать;

п. гаспада́ркуподорва́ть хозя́йство;

п. аўтарытэ́тподорва́ть авторите́т;

п. здаро́ўеподорва́ть (надорва́ть) здоро́вье;

п. мостподорва́ть мост;

п. жыво́т (жываты́) са сме́хуподорва́ть живо́т (животы́) со́ смеху

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поколеба́ть сов.

1. пахіста́ць; (поколыхать) пакалыха́ць, пагайда́ць;

2. (пошатнуть) пахісну́ць;

3. перен. пахісну́ць; (подорвать) падарва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пападрыва́ць I сов. (о многих, о многом) подорва́ть; (здоровье, силы — ещё) надорва́ть

пападрыва́ць II сов. (о многом) подры́ть (рылом)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подрыва́тьI несов. (к подорва́ть)

1. (разрушать взрывом) падрыва́ць;

2. перен. падрыва́ць;

подрыва́ть авторите́т падрыва́ць аўтарытэ́т;

подрыва́ть креди́т падрыва́ць крэды́т;

подрыва́ть здоро́вье падрыва́ць здаро́ўе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подры́вI м.

1. (действие по глаг. подорва́ть, подрыва́тьI) падрыва́нне, -ння ср., падры́ў, -ры́ву м.;

подры́в го́рной поро́ды падрыва́нне (падры́ў) го́рнай паро́ды;

2. перен. падры́ў, -ры́ву м.;

подры́в авторите́та падры́ў аўтарытэ́ту;

подры́в торго́вли падры́ў га́ндлю;

вести́ к подры́ву чего́-л. ве́сці да падры́ву чаго́е́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)