подопе́чный падапе́чны;

подопе́чная террито́рия падапе́чная тэрыто́рыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падапе́чны

1. прил. подопе́чный;

~ная тэрыто́рыя — подопе́чная террито́рия;

~нае дзіця́ — подопе́чный ребёнок;

2. в знач. сущ. подопе́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)