падапе́чны
1. прил. подопе́чный;
~ная тэрыто́рыя — подопе́чная террито́рия;
~нае дзіця́ — подопе́чный ребёнок;
2. в знач. сущ. подопе́чный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)