подводи́ть несов.

1. в разн. знач. падво́дзіць;

2. (втягивать) безл., разг. падця́гваць; см. подвести́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсумо́ўваць несов. сумми́ровать, подыто́живать, подводи́ть ито́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлі́чваць несов. подсчи́тывать; (подводить итог — ещё) подыто́живать; см. падлічы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падраху́нак, -нку м., бухг. ито́г;

падво́дзіць п. — подводи́ть ито́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подыто́живать несов. падсумо́ўваць; (подсчитывать) падлі́чваць; (подводить результаты) падво́дзіць (вы́нікі); (обобщать) падагульня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падво́дзіць несов., в разн. знач. подводи́ть; (итоги — ещё) подыто́живать; см. падве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́стыр, -ру м., в разн. знач. пла́стырь;

лі́пкі п. — ли́пкий пла́стырь;

выцяжны́ п. — вытяжно́й пла́стырь;

падво́дзіць п. — мор. подводи́ть пла́стырь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́стырь в разн. знач. пла́стыр, -ру м.;

ли́пкий пла́стырь лі́пкі (ліпу́чы) пла́стыр;

вытяжно́й пла́стырь выцяжны́ пла́стыр;

подводи́ть пла́стырь мор. падво́дзіць пла́стыр.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ля́сы тачы́ць ’марна траціць час у пустых размовах’ (ТСБМ, Юрч. Фраз. 2, Касп.). Укр. ляси підпуска(ти) ’заляцацца’, рус. лясы точить (веять, разводить, подводить, сказывать, строить, строчить) ’марна траціць час у балбатні, пляткарыць’. Паводле пашырэння ў гаворках можна меркаваць аб запазычанні з рус. мовы, у якой гэта запазычанне з польск. balasy ’балясы’ < італ. balaustro ’баляса ў балюстрадзе’ (Сабалеўскі, РФВ, 66, 345; Фасмер, 2, 552). Параўн. рус. кастр. лясы‑балясы ’балбатня, леменда’, ярасл. лясы‑балясы точить ’пустасловіць’, ’жартаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ито́г

1. бухг. падраху́нак, -нку м.;

в ито́ге спу́таны ци́фры у падраху́нку пераблы́таны лі́чбы;

2. перен. (результат) вы́нік, -ку м.;

подводи́ть ито́г а) бухг. падво́дзіць падраху́нак; б) перен. падво́дзіць вы́нікі;

в ито́ге а) бухг. ра́зам; б) перен. у вы́ніку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)