Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́гань, -і, ж. (разм., пагард.).
1. Усё паганае, непрыемнае, што выклікае агіду.
2. Пра нядобрага чалавека (людзей).
Фашысцкая п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́ганьсобир., прост., презр.по́гань, -ні ж., по́скудзь, -дзі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́ганьж.
1.разг., презр. дрянь, ме́рзость, по́гань;
2.фольк., прост. не́чисть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́гань, ‑і, ж.
Разм.пагард. Пра тое, што выклікае агіду; нешта паганае, непрыемнае. Вера злуе на сябе і спехам мяркуе, ці яшчэ не позна выгнаць яе, гэтую кулацкую погань.Зарэцкі.— Кажуць, — дадавалі другія, — што гэта не павадыр яго быў, а паўстанец, які ішоў пана нашага забіць — шкада, што не забіў гэту погань...Чарот.Ведаеш чалавека, здаецца, як не трэба лепш, і раптам ён такім зробіцца, што ніколі не падумаў бы. Усё роўна, як у тых страшных казках, дзе злы чараўнік ператварае чалавека ў жабу ці яшчэ якую погань...Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́ганьжразмпагард
1. Schmutz m -es, Únrat m -(e)s;
2. (пралюдзей) Pack n -(e)s, Gesíndel n -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
По́гань ’гадасць’ (Касп.). Укр.по́гань ’гнюс’. Бязафікснае ўтварэнне ад пага́ны (гл.).