пліс, -у, м. (уст.).
Баваўняны аксаміт.
|| прым. плі́савы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плі́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
плі́с |
| Р. |
плі́су |
| Д. |
плі́су |
| В. |
плі́с |
| Т. |
плі́сам |
| М. |
плі́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пліс (род. плі́су) м., текст. плис
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пліс, ‑у, м.
Уст. Баваўняная варсістая тканіна, падобная да аксаміту; баваўняны аксаміт.
[Ад лац. pilus — волас.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пліс
(шв. plys, ад фр. peluche = плюш)
баваўняная варсістая тканіна, падобная да аксаміту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Пліс 1 ’баваўняная варсістая тканіна, падобная да аксаміту’ (ТСБМ; віц., Хрэст. дыял.), ’аксаміт’ (Бяльк.); укр. плис ’баваўняны аксаміт’, рус. наўг. тис ’тс’. З гал. pluis, ням. Pluss (XVII ст.), якія з лац. pilus ’волас’ (Карскі, Труды, 422; Фасмер, 3, 282; Васэрцыер, 174) < араб. belas ’шарсцяная матэрыя’. Сюды ж: плі́савы ’аксамітавы’ (рас., Шатал.), плі́саўка ’плюшавы жакет’ (дзятл., З нар. сл.), ’плюшавая куртка’ (калінк., Мат. Гом.).
Пліс 2, плі́са, плі́ска ’шырокая стужка на падоле спадніцы’ (Бір.; Жд. 1; чырв., З нар. сл.), ’плісэ’ (капыл., Сл. ПЗБ), плі́сы ’фальбоны’ (смарг., Сл. ПЗБ), ’стужкі на спадніцы, прышытыя папярок’ (ТС). З польск. plisa ’тс’, якое з франц. plissé ’плісіроўка’, ’плісэ’, што з’яўляецца дзеепрыметнікам да plisser = plisować ’запрасоўваць фалды на тканіне’ (SWO, 1980, 581; Банькоўскі, 2, 610).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пліс М. І. 1/26; 3/113, 115, 127; 5/326; 8/283, 472; 12/208
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Плі́сы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Плі́сы |
| Р. |
Плі́с
Плі́саў |
| Д. |
Плі́сам |
| В. |
Плі́сы |
| Т. |
Плі́самі |
| М. |
Плі́сах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плис текст., уст. пліс, род. плі́су м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
plush1 [plʌʃ] n.
1. плюш; пліс
2. pl. плі́савыя штаны́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)