плё́скацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. плё́скаюся плё́скаемся
2-я ас. плё́скаешся плё́скаецеся
3-я ас. плё́скаецца плё́скаюцца
Прошлы час
м. плё́скаўся плё́скаліся
ж. плё́скалася
н. плё́скалася
Загадны лад
2-я ас. плё́скайся плё́скайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час плё́скаючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плёскацца несов. (о волнах) плеска́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плёскацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Плюхацца. Бліскучаю сталёваю стужкаю ззяе Прыпяць, і толькі ў глыбозных чорных бухтах яе плёскаюцца самы, узнімаючы срэбныя кругі-абручы. Колас. Хлапчук радасна плёскаўся ў начоўках і смяяўся. Шамякін. Вада ў вёдрах зазыбалася і пачала плёскацца цераз краі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плёскацца

1. (пра ваду) plätschern vi; ríeseln vi (ціха); wállen vi, (ans Úfer) schlágen* vi (пра хвалі);

2. разм. (пра людзей) plán(t)schen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заплёскацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць плёскацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паплёскацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Плёскацца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плёхацца гл. плёскацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pluskać się

незак. пляскацца, плёскацца, плюхацца, пялёскацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

splatter [ˈsplætə] v. плёскаць; плёскацца; пы́рскаць; пы́рскацца;

The rain was splattering on the roof. Дождж выбіваў пырскі па даху.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пляскота ’слота’ (івац., ЛА, 2). У выніку кантамінацыі лексем плёскацца і слота (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)