пля́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пля́шка пля́шкі
Р. пля́шкі пля́шак
Д. пля́шцы пля́шкам
В. пля́шку пля́шкі
Т. пля́шкай
пля́шкаю		 пля́шкамі
М. пля́шцы пля́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пля́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

Шкляная пасудзіна для захоўвання вадкасці, бутэлька.

П. малака.

|| памянш. пля́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. пля́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пля́шка ж. фля́га; фля́жка; буты́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пля́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Шкляная пасудзіна з вузкім горлам, служыць для захоўвання вадкасці; бутэлька. Гаспадыня паспешліва наліла пляшку малака. Новікаў. Вяселле не гулялі, толькі выпілі пляшку данскога віна. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пля́шка ж разм Flásche f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мане́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Паходная металічная пляшка з накрыўкай.

2. Круглая бляшанка (разм.).

|| прым. мане́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буты́лка бутэ́лька, -кі ж.; пля́шка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фля́га бікла́га, -гі ж.; пля́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фля́жка бікла́жка, -кі ж.; пля́шка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flask [flɑ:sk] n.

1. ко́лба; пля́шка

2. BrE тэ́рмас

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)