пляска́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пляска́нне
Р. пляска́ння
Д. пляска́нню
В. пляска́нне
Т. пляска́ннем
М. пляска́нні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пля́сканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пля́сканне
Р. пля́скання
Д. пля́сканню
В. пля́сканне
Т. пля́сканнем
М. пля́сканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пляска́нне ср., разг. сплю́щивание, плю́щение; см. пляска́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пля́сканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пляскаць — пляснуць.

пляска́нне ​1, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пляскаць ​1.

пляска́нне ​2, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пляскаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пля́сканне н. разм. Klátschen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пляска́ць², пляшчу́, пле́шчаш, пле́шча; пляшчы́; пляска́ны; незак., што.

Рабіць пляскатым, плюшчыць.

П. канец цвіка.

|| наз. пляска́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пля́скаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Удараць далонню аб далонь або далонню па чым-н.

П. у далоні.

|| наз. пля́сканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пляска́ць¹, пляшчу́, пле́шчаш, пле́шча; пляшчы́; незак.

1. Ударацьчым-н. плоскім.

2. Тое, што і пля́скаць.

Дзеці плешчуць у ладкі.

◊

Пляскаць языком (разм., неадабр.) — гаварыць многа і абы-што.

|| наз. пляска́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апладысме́нты, -аў.

Плясканне ў далоні ў знак адабрэння ці прывітання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

clap​1 [klæp] n.

1. пля́сканне ў дало́ні, апладзі́раванне

2. уда́р (грому)

3. ля́сканне, пля́сканне, шлёпанне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)