плывунцы

т. 12, с. 437

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плывуне́ц

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плывуне́ц плывунцы́
Р. плывунца́ плывунцо́ў
Д. плывунцу́ плывунца́м
В. плывунца́ плывунцо́ў
Т. плывунцо́м плывунца́мі
М. плывунцы́ плывунца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плывуне́ц

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. плывуне́ц
Р. плывунцу́
Д. плывунцу́
В. плывуне́ц
Т. плывунцо́м
М. плывунцы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)