пло́цевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пло́цевы пло́цевая пло́цевае пло́цевыя
Р. пло́цевага пло́цевай
пло́цевае		 пло́цевага пло́цевых
Д. пло́цеваму пло́цевай пло́цеваму пло́цевым
В. пло́цевы (неадуш.)
пло́цевага (адуш.)		 пло́цевую пло́цевае пло́цевыя (неадуш.)
пло́цевых (адуш.)
Т. пло́цевым пло́цевай
пло́цеваю		 пло́цевым пло́цевымі
М. пло́цевым пло́цевай пло́цевым пло́цевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пло́цевы книжн., уст. пло́тский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пло́цевы уст. fléischlich, sínnlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пло́тский книжн., уст. пло́цевы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fléischlich

a цяле́сны, пло́цевы

~e Régungen — пло́цевыя жада́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пло́тны ’дзябёлы, тоўсты’ (Ян.), ’добра складзены’ (ТС), параўн. паўн.-рус. плотный (арханг. плотно́й) ’цвёрды (аб зямлі), нядрузлы, моцны, непранікальны’, арханг. ’моцны (дождж)’, славен. poltén ’плоцевы’, ’юрлівы’. Прыметнік (стараж.-рус. плътьнъ) ад прасл. *plъtь > бел. плоць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cielesny

cielesn|y

1. цялесны;

kara ~a — цялеснае пакаранне;

2. пачуццёвы; плоцевы;

rozkosze ~e — плоцевыя ўцехі;

stosunek ~y — палавыя зносіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)