пло́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пло́дны пло́дная пло́днае пло́дныя
Р. пло́днага пло́днай
пло́днае		 пло́днага пло́дных
Д. пло́днаму пло́днай пло́днаму пло́дным
В. пло́дны (неадуш.)
пло́днага (адуш.)		 пло́дную пло́днае пло́дныя (неадуш.)
пло́дных (адуш.)
Т. пло́дным пло́днай
пло́днаю		 пло́дным пло́днымі
М. пло́дным пло́днай пло́дным пло́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пло́дны

1. в разн. знач. пло́дный;

~ная пчала́ — пло́дная пчела́;

~ная ста́дыя — пло́дная ста́дия;

2. (быстро размножающийся) плодови́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пло́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да плода (у 1 знач.).

2. Які пладаносіць; здольны прыносіць плады. Побач з дваром раскінуўся плодны, хоць яшчэ малады сад. Дамашэвіч.

3. Які хутка размнажаецца, пладавіты. Тут панавалі з даўніх дзён палын ды плодны пырнік. Дудар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́дны frúchtbar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

плод, -а, М -дзе, мн. плады́, -о́ў м.

1. Частка расліны, якая развіваецца з завязі (кветкі) і змяшчае ў сабе насенне.

Ядомыя плады.

2. Зародак дзіцяняці (чалавека, жывёлы) ва ўлонні мацеры.

3. перан., чаго. Прадукт якой-н. дзейнасці, вынік чаго-н.

Плады творчай працы.

|| прым. пладо́вы, -ая, -ае (да 1 знач.) і пло́дны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Пладовыя дрэвы.

Пладовыя кансервы (вырабленыя з пладоў). Пладовы сад.

Плодная абалонка (якая акружае плод).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плодный пло́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пло́днасць ж. плодови́тость; см. пло́дны 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плодови́тый прям., перен. пладаві́ты, пло́дны; (о почве) урадлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

frúchtbar

a урадлі́вы; пладаві́ты; пло́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frúchttragend

a

1) пладано́сны, пло́дны

2) прыбытко́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)