Плея́ды ед. нет, астр. Плея́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плея́ды астр. Стажа́ры, -раў, ед. нет, Плея́ды, род. Плея́д, ед. нет; миф. плея́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плеяды 4/598; 8/471; 11/162

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Плеяды,

міфалагічныя сёстры.

т. 12, с. 426

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Плеяды,

зорнае скопішча.

т. 12, с. 426

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плея́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. плея́да
Р. плея́ды
Д. плея́дзе
В. плея́ду
Т. плея́дай
плея́даю
М. плея́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плея́да, -ы, ДМ -дзе, ж. (высок.).

1. Група выдатных дзеячаў пэўнай эпохі ў якой-н. галіне культуры, навукі.

П. выдатных пісьменнікаў.

2. (з вялікай літары), мн. Плея́ды, Плея́д. Вялікая колькасць яркіх зорак у сузор’і Цяльца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Стажары (зорнае скопішча), гл. Плеяды

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

плея́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Група выдатных дзеячаў у якой‑н. галіне пэўнай эпохі, звязаных агульнасцю поглядаў, задач і пад. Дзям’ян Бедны належыць да слаўнай плеяды пачынальнікаў новай, сацыялістычнай літаратуры. «Полымя».

[Грэч. pleias — назва групы з сямі старажытнагрэчаскіх паэтаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ку́ркі ’сузор’е Плеяды’ (Маш.). Да кура (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)