пле́чкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. пле́чкі
Р. пле́чкаў
Д. пле́чкам
В. пле́чкі
Т. пле́чкамі
М. пле́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пле́чкі, -чак ед. нет (вешалка) пле́чики

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пле́чыкі пле́чкі мн. разм. (вешалка) Kléiderbügel m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пле́чики разг. (вешалка) пле́чкі, -чак ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спи́нка в разн. знач. спі́нка, -кі ж.; пле́чкі, -чак ед. нет; портн. пле́чы, род. плячэ́й мн.;

спи́нка ребёнка спі́нка (пле́чкі) дзіця́ці;

спи́нка кре́сла спі́нка крэ́сла;

вы́кроить спи́нку портн. вы́краіць спі́нку (пле́чы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ве́шак 1 ’вешалка ў адзенні’ (Сцяшк. МГ), драг. віша́к ’тс’ (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Запазычана з польск. мовы; параўн. польск. wieszak (гл. Сцяц., Словаўтв., 63).

Ве́шак 2 ’вешалка для адзення’ (карэліц., Шатал.) запазычана, відаць, з польск. wieszak ’вешалка (стойка, гак) для вешання адзення’; ’плечкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ве́шалка ж.

1. (з некалькімі кручкамі) Garderóbe f -, -n; (кручок) Kléiderhaken m -s, -; (якая стаіць) Kléiderständer m -s, -; (плечыкі плечкі) (Kléider)bügel m -s, -;

2. (у адзення) Áufhänger m -s, -;

3. разм. (распранальня) Kléiderablage f -, -n, Garderóbe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)