плеть ж.

1. (кнут) бізу́н, -на́ м.;

2. (у растения) пле́ць, -ці ж.;

3. (лука, чеснока) вяно́к, -нка́ м.;

◊

плетью о́буха не перешибёшь посл. пу́гаю кава́дла не рассячэ́ш; страло́ю ка́мень не праб’е́ш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плеть

Том: 24, старонка: 370.

img/24/24-370_1979_Плеть.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

плець ж. (у растения) плеть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канчу́к, -ка́ м., разг. плеть ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плётка

I ж. плеть, плётка

II ж. спле́тня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нага́йка ж. нага́йка, -кі ж.; (плеть) бізу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плётка ж. нага́йка, -кі ж.; (плеть) бізу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́шка​III ж. (плеть) ист. ко́шка, -кі ж., бізу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пле́цені ’вяровачныя лапці’ (лях., ЛА, 4). Рус. разан. плетень ’падэшва лапця’. Ад ппеі©ь (плеть) ’вяроўка’ < плесці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Плятня́ 1 ’лазіва, прыстасаванне для лазання на дрэва з мэтай выдзёўбвання борці і паднімання калоды’ (Нікан.), ’сплецены з лазы гуж для звязвання плытоў’ (чэрв., Сл. ПЗБ). Параўн. польск. płatnica ’ліна, вяроўка, перавясла, сплеценыя з канапель і саломы’; рус. плеть ’лазіва ў бортніка’. Да плесці (гл.).

◎ Плятня́ 2 ’маток зблытапых нітак’ (маст., Сл. ПЗБ), ’калонія, сукупнасць (грыбоў)’ (даўг., Сл. ПЗБ). Да сплятацца, плесці (гл.).

◎ Плятня́ 3 ’хлусня, плёткі’ (Нас., ТС). Гл. плятаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)