плена́рны, -ая, -ае.

Які адбываецца пры ўдзеле ўсіх членаў выбарнага кіруючага органа, якой-н. арганізацыі і пад.

Пленарнае пасяджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плена́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плена́рны плена́рная плена́рнае плена́рныя
Р. плена́рнага плена́рнай
плена́рнае		 плена́рнага плена́рных
Д. плена́рнаму плена́рнай плена́рнаму плена́рным
В. плена́рны (неадуш.)
плена́рнага (адуш.)		 плена́рную плена́рнае плена́рныя (неадуш.)
плена́рных (адуш.)
Т. плена́рным плена́рнай
плена́рнаю		 плена́рным плена́рнымі
М. плена́рным плена́рнай плена́рным плена́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плена́рны плена́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плена́рны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца пры ўдзеле ўсіх членаў выбарнага кіруючага органа якой‑н. арганізацыі. Пленарнае пасяджэнне.

[Ад лац. plenarius — поўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плена́рны Plenár-;

плена́рнае пасяджэ́нне Plenársitzung f -, -en, Plenártagung f -, -en; Vóllversammlung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

плена́рны

(п.-лац. plenarius, ад лац. plenus = поўны)

які адбываецца пры ўдзеле ўсіх членаў выбранага кіруючага органа якой-н. арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

плена́рны

(с.-лац. plenarius, ад лац. plenus = поўны)

які адбываецца пры ўдзеле ўсіх членаў пэўнага выбарнага органа, пэўнай арганізацыі (напр. п-ае пасяджэнне, п. даклад).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

плена́рный плена́рны;

плена́рное заседа́ние плена́рнае пасяджэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plenarny

пленарны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plenary

[ˈpli:nəri]

adj.

1) по́ўны, уве́сь

2) плена́рны (напр. пасе́джаньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)