пле́ктр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пле́ктр пле́ктры
Р. пле́ктра пле́ктраў
Д. пле́ктру пле́ктрам
В. пле́ктр пле́ктры
Т. пле́ктрам пле́ктрамі
М. пле́ктры пле́ктрах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плектр м., спец. плектр, медиа́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плектр спец. плектр, род. пле́ктра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плектр

т. 12, с. 422

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плектр

(гр. plektron)

медыятар для ігры на струнных шчыпковых музычных інструментах (цытры, мандаліне, домры і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пле́ктар ’медыятар да мандаліны’ (Інстр. 3). Праз рускую (плектр) ці польскую (plektr — гл. Варш. сл., 3, 66, цяпер — pleklron, SWO, 1980) мовы з с.-лац. plēclrum ’палачка, якой ударалі па струнах кіфары ці ліры’ < ст.-грэч. πλῆκτρον ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

медыя́тар

(лац. mediator = пасрэднік)

1) тое, што і плектр; 2) пасрэднік у гандлёвых, дыпламатычных справах;

3) біял. рэчыва, якое перадае нервовы імпульс з нервовых клетак на рабочы орган арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)