пла́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, пла́вак, ж.

1. гл. плавіць.

2. Выплаўлены за адзін вытворчы цыкл метал (спец.).

Домна выдала першую плаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пла́ўка пла́ўкі
Р. пла́ўкі пла́вак
Д. пла́ўцы пла́ўкам
В. пла́ўку пла́ўкі
Т. пла́ўкай
пла́ўкаю		 пла́ўкамі
М. пла́ўцы пла́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пла́ўка ж., тех., в разн. знач. пла́вка;

п. мета́лаў — пла́вка мета́ллов;

атры́маны пе́ршыя ~кі чыгуну́ — полу́чены пе́рвые пла́вки чугуна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́ўка, ‑і, ДМ плаўцы; Р мн. плавак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плавіць.

2. Спец. Адзін вытворчы цыкл выплаўкі металу. // Метал, выплаўлены за адзін вытворчы цыкл. І спявае сэрца сталявара, душа доменшчыка ў тую хвіліну, калі з латка печы, як першы промень сонца на ўсходзе, шугаюць іскры, пальецца цяжкая плаўка. «Беларусь». Праз нейкі час, калі Міхал афіцыйна прыняў змену і печ выдала першую плаўку, яго выклікаў да тэлефона галоўны інжынер. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Плаўка 3/270; 8/466

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

плаўка

т. 12, с. 416

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пла́ўка ж.

1. (дзеянне) Schmélzen n -s, Schmélzung f -, -en;

2. (метал за адну плаўку) Ábstich m -(e)s, -e, Áusstoß m -es, -stöße

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Плазмавая плаўка 11/431

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пла́віць, пла́ўлю, пла́віш, пла́віць; пла́ўлены; незак., што.

Ператварыць цвёрдае цела ў вадкае шляхам награвання.

П. метал.

|| зак. распла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены.

|| наз. плаўле́нне, -я, н. і пла́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. плаві́льны, -ая, -ае.

Плавільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зонная плаўка

т. 7, с. 107

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)