пластава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пластава́нне
Р. пластава́ння
Д. пластава́нню
В. пластава́нне
Т. пластава́ннем
М. пластава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пластава́нне ср.

1. пластова́ние;

2. пласта́ние;

3. пласта́ние;

1-3 см. пластава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пластава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пластаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пластава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Рэзаць, накладваць пластамі.

П. дзёран.

П. сена.

|| наз. пластава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пластова́ние пластава́нне, -ння ср.; см. пластова́ть​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плыта́нка ’высушаная спластаваная рыба’, апытанне ’пластаванне’, апытаць ’пластаваць’, ’патрашыць рыбу’, сюды ж расплытаць ’расцягнуць палатно па лузе’, расадыттща ’расцягнуцца, упаўшы’ (Нас.; Стан.). Да платаць? (гл.); да фанетыкі і семантыкі параўн. тт. рІуШі ’рассцілацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

распла́стывание

1. пластава́нне, -ння ср., распла́стванне, -ння ср.;

2. распле́скванне, -ння ср.;

3. распла́стванне, -ння ср.;

4. распасціра́нне, -ння ср., распро́стванне, -ння ср.; см. распла́стывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)