назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| плаке́ткі | ||
| плаке́ткі | плаке́так | |
| плаке́тцы | плаке́ткам | |
| плаке́тку | плаке́ткі | |
| плаке́ткай плаке́ткаю |
плаке́ткамі | |
| плаке́тцы | плаке́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Твор медальернага мастацтва, медаль прамавугольнай (ці блізкай да прамавугольнай) формы.
2. Пласцінка з рэльефным адбіткам, якая ўжываецца для ўпрыгожання мэблі.
[Ад фр. plaquette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(
1) твор медальернага мастацтва, медаль прамавугольнай ці блізкай да прамавугольнай формы;
2) пласцінка з рэльефным адбіткам, якая ўжываецца для ўпрыгожання мэблі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
(
1) твор медальернага мастацтва, медаль прамавугольнай ці блізкай да прамавугольнай формы;
2) пласцінка з рэльефным адбіткам, якая ўжываецца для ўпрыгожвання мэблі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)