пладзі́ць, пладжу́, пло́дзіш, пло́дзіць; незак., каго-што.

1. Размнажаць, разводзіць (разм.).

П. хатнюю жывёлу.

2. перан. Садзейнічаць паяўленню, распаўсюджванню.

П. гультаёў.

|| зак. распладзі́ць, -ладжу́, -ло́дзіш, -ло́дзіць; -ло́джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пладзі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пладжу́ пло́дзім
2-я ас. пло́дзіш пло́дзіце
3-я ас. пло́дзіць пло́дзяць
Прошлы час
м. пладзі́ў пладзі́лі
ж. пладзі́ла
н. пладзі́ла
Загадны лад
2-я ас. пладзі́ пладзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час пло́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пладзі́ць несов., прям., перен. плоди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пладзі́ць, пладжу, плодзіш, плодзіць; незак., каго-што.

1. Размнажаць, разводзіць. // Разм. Нараджаць (вялікае патомства). Пладзіць дзяцей. // Прыносіць ураджай, даваць плады, насенне. Няма яе [вады] — зямля пладзіць не здольна, Нібы губляе ад жыцця ключы. Чарнушэвіч.

2. перан. Садзейнічаць з’яўленню чаго‑н., параджаць. [Міхал:] — Хопіць пладзіць адукаваных няўмек з прэтэнзіямі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладзі́ць zéugen vt, in die Welt sétzen (дзяцей); zíehen* vt (жывёл); перан. hervórbringen* vt, scháffen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

распладзі́ць гл. пладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарві́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віць; незак. (спец.).

Адкладваць яйцы, пладзіць чарву (пра пчол).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарві́ць, ‑віць; незак.

Спец. Адкладваць яйцы, пладзіць чарву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плоди́ть несов., прям., перен. пладзі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reproduce [ˌri:prəˈdju:s] v.

1. узнаўля́ць; рэпрадуктава́ць

2. пладзі́ць; размнажа́цца, размно́жвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)