пла́ванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пла́ванне пла́ванні
Р. пла́вання пла́ванняў
Д. пла́ванню пла́ванням
В. пла́ванне пла́ванні
Т. пла́ваннем пла́ваннямі
М. пла́ванні пла́ваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пла́ванне, -я, н.

1. гл. плаваць.

2. Перамяшчэнне па паверхні вады, уменне, здольнасць так перамяшчацца.

Школа плавання.

Займацца плаваннем.

Падводнае п.

Сінхроннае п. (від спорту).

3. Перамяшчэнне на судне ці іншым плывучым сродку, рэйс па водным шляху.

Капітан далёкага плавання.

Хадзіць у п. (плаваць на судне, служачы, працуючы на ім).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́ванне ср., в разн. знач. пла́вание;

шко́ла пла́вання — шко́ла пла́вания;

кабата́жнае пла́ванне — кабота́жное пла́вание;

кругасве́тнае пла́ванне — кругосве́тное пла́вание;

вялі́каму караблю́ вялі́кае п.погов. большо́му кораблю́ большо́е пла́вание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́ванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. плаваць (у 1, 3, 4 знач.). // Падарожжа на судне; рэйс. Прывёз з далёкага плавання і завёў тут гэтую гульню стары матрос Міхей Парфёнавіч, заядлы ў мінулым спартсмен. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаванне

т. 12, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пла́ванне н

1. спарт Schwmmen n -s;

фігу́рнае пла́ванне Figrenschwmmen n;

вучы́ць каго пла́ванню j-m das Schwmmen bibringen*;

пла́ванне на баку Sitenschwimmen n;

пла́ванне на спі́не Rückenschwimmen n;

пла́ванне бра́сам Brstschwimmen n;

пла́ванне кро́лем krulen vi;

2. (на караблях) Schfffahrt f -; Sefahrt f (па моры);

далёкае пла́ванне grße Fahrt, Frnfahrt f;

кабата́жнае пла́ванне Küstenschifffahrt f;

вучэ́бнае пла́ванне usbildungsfahrt f;

кругасве́тнае пла́ванне Wltreise f -, Rise um die Welt; Wltumsegelung f - (на ветразях);

пла́ванне пад ве́тразямі Sgeln n -s;

адпра́віцца ў пла́ванне in See stchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пла́ваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Тое, што і плысці (у 1—4 знач.), але абазначае дзеянне, якое ажыццяўляецца не ў адзін час, не за адзін прыём ці не ў адным напрамку.

П. у возеры.

Мелка плавае (перан.: пра нязначнага, малаздольнага чалавека; разм.).

2. Умець трымацца, перамяшчацца на вадзе або ў вадзе.

Хлопчык добра плавае.

3. Трымацца на вадзе, не тануць.

Корак плавае.

4. Служыць на судне.

П. матросам на параходзе.

5. перан. Не валодаючы ведамі, гаварыць, адказваць наўгад (разм., жарт.).

П. на экзамене.

|| наз. пла́ванне, -я, н. (да 1—4 знач.).

|| прым. пла́вальны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Плавальныя рухі.

П. басейн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плаванне сінхроннае

т. 12, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плаванне цел

т. 12, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плаванне ў ластах

т. 12, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)