пешахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ідзе пяшком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пешахо́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пешахо́д пешахо́ды
Р. пешахо́да пешахо́даў
Д. пешахо́ду пешахо́дам
В. пешахо́да пешахо́даў
Т. пешахо́дам пешахо́дамі
М. пешахо́дзе пешахо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пешахо́д м. пешехо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пешахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Чалавек, які ідзе пяшком; пешы чалавек. Па тратуарах... праходзілі рэдкія пешаходы. Гурскі. Дар’я Сяргееўна пільна.. перабірае вачамі ўсіх пешаходаў, што ідуць туды і насустрач. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пешахо́д м. Fßgänger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пешахо́д ’тратуар’ (Растарг.). З рус. пешеход ’тс’, пашыранага ў 90‑х гадах XIX ст., параўн. яшчэ пешеходня ’бакавы шлях (на мосце) для пешых’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пешехо́д пешахо́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pedestrian1 [pəˈdestriən] n. пешахо́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Fßgänger

m -s, - пешахо́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Passnt

m -en, -en прахо́жы, пешахо́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)