◎ Пе́чы (вялікія) ’пагорак’ (мазыр., ЛА, 2). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сярэднія Печы

т. 15, с. 360

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пе́ч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. пе́ч пе́чы
Р. пе́чы пячэ́й
пе́чаў
Д. пе́чы пе́чам
В. пе́ч пе́чы
Т. пе́ччу пе́чамі
М. пе́чы пе́чах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апа́льнік

‘апальшчык - той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апа́льнік апа́льнікі
Р. апа́льніка апа́льнікаў
Д. апа́льніку апа́льнікам
В. апа́льніка апа́льнікаў
Т. апа́льнікам апа́льнікамі
М. апа́льніку апа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́лачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Куток каля печы, дзе стаяць вілкі, качарга і іншыя кухонныя прылады; качарэжнік.

2. Дзяржанне, ручка вілак, якімі дастаюць гаршкі з печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́печак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

Месца перад чалеснікамі печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штора́ніцы, прысл.

Кожную раніцу, кожнай раніцай.

Паліць у печы ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарэ́нь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Верхняя знешняя частка рускай печы, ляжанка.

Грэцца на чарэні.

2. Гарызантальная паверхня ўнутры рускай печы; под.

|| прым. чарэ́невы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апе́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

Каменны або гліняны падмурак печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́ліць

‘высушваць што-небудзь, рабіць закарэлым (карэліць шубу на печы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карэ́лю карэ́лім
2-я ас. карэ́ліш карэ́ліце
3-я ас. карэ́ліць карэ́ляць
Прошлы час
м. карэ́ліў карэ́лілі
ж. карэ́ліла
н. карэ́ліла
Загадны лад
2-я ас. карэ́ль карэ́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карэ́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)