пе́чень пе́чань, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

печень

Том: 24, старонка: 288.

img/24/24-288_1589_Печень.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

пе́чань ж. пе́чень;

◊ сядзе́ць у печаня́х — (у каго) сиде́ть в печёнках (у кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Печанцы́ ’печань, вантробы наогул’ (Бяльк.): у печанцох сядзіць (Стан.). Відаць, архаізм; параўн. рус. печенец ’жоўцевы пузыр’, ст.-рус. печенца — памянш. ад печень (XVI ст.). Да печань, пячонка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пячо́нка ж.

1. кул. печёнка;

2. анат. пе́чень, печёнка;

◊ сядзі́ць у ~ках — сиди́т в печёнках;

адсадзі́ць ~кі — отби́ть печёнки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)