перцае́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перцае́д перцае́ды
Р. перцае́да перцае́даў
Д. перцае́ду перцае́дам
В. перцае́да перцае́даў
Т. перцае́дам перцае́дамі
М. перцае́дзе перцае́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перцае́д м., зоол. перцея́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перцае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Птушка атрада дзятлападобных, якая мае яскравую афарбоўку і вельмі доўгую дзюбу з зазубрынамі па краях; тукан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перцея́д зоол. перцае́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)