перфарава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перфару́ю перфару́ем
2-я ас. перфару́еш перфару́еце
3-я ас. перфару́е перфару́юць
Прошлы час
м. перфарава́ў перфарава́лі
ж. перфарава́ла
н. перфарава́ла
Загадны лад
2-я ас. перфару́й перфару́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перфару́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перфарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перфару́ю перфару́ем
2-я ас. перфару́еш перфару́еце
3-я ас. перфару́е перфару́юць
Прошлы час
м. перфарава́ў перфарава́лі
ж. перфарава́ла
н. перфарава́ла
Загадны лад
2-я ас. перфару́й перфару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перфарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перфарава́ць сов. и несов., спец., в разн. знач. перфори́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перфарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец.

1. Зрабіць (рабіць) шчыліну ў горнай народзе. // Аддзяліць (аддзяляць) перфаратарам (у 1 знач.) частку масіву горнай пароды. Перфараваць пласт калійнай солі.

2. Прабіць (прабіваць) скразныя адтуліны на чым‑н. паводле пэўнай сістэмы. Перфараваць кінастужку.

[Ад лац. perforare — свідраваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перфарава́ць, перфары́раваць

(лац. perforare = свідраваць)

1) прабіваць скразныя адтуліны на папяровай, кардоннай картцы (перфакарце), на фота- або кінастужцы;

2) рабіць шчыліну ў горнай пародзе, аддзяляючы яе частку ад агульнага масіву (напр. п. пласт калійнай солі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перфори́ровать сов., несов. перфарава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перфарава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да перфараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перфарава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перфараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перфары́раваць, ‑рырую, ‑рыруеш, ‑рыруе; зак. і незак.

Тое, што і перфараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перфары́раваць

гл. перфараваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)