персана́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. персана́льны персана́льная персана́льнае персана́льныя
Р. персана́льнага персана́льнай
персана́льнае		 персана́льнага персана́льных
Д. персана́льнаму персана́льнай персана́льнаму персана́льным
В. персана́льны (неадуш.)
персана́льнага (адуш.)		 персана́льную персана́льнае персана́льныя (неадуш.)
персана́льных (адуш.)
Т. персана́льным персана́льнай
персана́льнаю		 персана́льным персана́льнымі
М. персана́льным персана́льнай персана́льным персана́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

персана́льны, -ая, -ае.

Які датычыцца толькі пэўнай асобы ці выкарыстоўваецца ёю.

Персанальнае запрашэнне.

Персанальная справа.

Звярнуцца да каго-н. персанальна (прысл.). П. камп’ютар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

персана́льны в разн. знач. персона́льный;

~ная пе́нсія — персона́льная пе́нсия;

персана́льны пенсіяне́р — персона́льный пенсионе́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

персана́льны, ‑ая, ‑ае.

Які датычыцца пэўнай асобы; асабісты. Персанальнае запрашэнне. □ Сход, магчыма, і не запомніўся, калі б на парадку дня не стаяла персанальная справа Міхася. Сіўцоў. // Прызначаны для абслугоўвання пэўнай асобы. Персанальная машына. // Які ажыццяўляецца пэўнай асобай; асабісты. Персанальная адказнасць.

•••

Персанальная пенсія гл. пенсія.

Персанальны пенсіянер гл. пенсіянер.

[Лац. personalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

персана́льны persönlich; Personál-;

персана́льнае запрашэ́нне persönliche Éinladung;

персана́льная пе́нсія Éhrenpension [-pã-] f -, -en, Éhrenrente f -, -n, persönliche Rénte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

персана́льны

(лац. personalis = асабовы)

які датычыцца толькі пэўнай асобы або ажыццяўляецца пэўнай асобай (напр. п-ае запрашэнне, п-ая адказнасць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

персана́льны

(лац. personalis = асабовы)

які датычыцца толькі пэўнай асобы або ажыццяўляецца пэўнай асобай (напр. п-ае запрашэнне, п-ая адказнасць).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

персона́льный персана́льны; асабі́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пенсіяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які атрымлівае пенсію.

Персанальны п.

|| ж. пенсіяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. пенсіяне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пенсіяне́р м. пенсионе́р;

персана́льны п. — персона́льный пенсионе́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)