персана́ж, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзеючая асоба ў мастацкім творы.

Эпізадычны п.

Персанажы Кандрата Крапівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

персана́ж

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. персана́ж персана́жы
Р. персана́жа персана́жаў
Д. персана́жу персана́жам
В. персана́жа персана́жаў
Т. персана́жам персана́жамі
М. персана́жу персана́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

персана́ж м., лит., театр. персона́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

персана́ж, ‑а, м.

Дзеючая асоба ў мастацкім творы. Галоўны персанаж. Эпізадычны персанаж. Адмоўны персанаж.

[Фр. personnage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

персанаж

т. 12, с. 298

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

персана́ж м (hándelnde) Persón f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

персана́ж

(фр. personnage, ад лац. persona = асоба)

дзеючая асоба ў мастацкім творы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

персана́ж

(фр. personnage, ад лац. persona = асоба)

дзеючая асоба ў мастацкім творы, у жанравым жывапісе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

персанаж, герой, вобраз

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

персона́ж персана́ж, -жа м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)