перемина́ть несов.
1. (сильно мять, мять всё или многое — одежду, бумагу) мяць; камячы́ць;
2. (ягоды) ці́скаць, душы́ць; (разминать) пераціра́ць, ператаўка́ць;
3. (перемешивать) пераме́шваць, мясі́ць;
4. (траву) тапта́ць, выто́птваць;
5. (лён, пеньку) це́рці, мяць; см. мять;
6. (мять, перебирая, теребя) камячы́ць, перабіра́ць;
она стоя́ла и перемина́ла рука́ми свою́ ю́бку яна́ стая́ла і камячы́ла (перабіра́ла) рука́мі сваю́ спадні́цу;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераціра́ць несов.
1. в разн. знач. перетира́ть;
2. (лён, коноплю) перемина́ть;
3. истира́ть;
1-3 см. пераце́рці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераме́шваць I несов. (к перамяша́ць) переме́шивать
пераме́шваць II несов. (к перамясі́ць)
1. (заново) переме́шивать; (глину и т.п. — ещё) перемина́ть;
2. (всё, многое) переме́шивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераду́шваць несов. (всё, многое или всех, многих)
1. переда́вливать; (ягоды и т.п. — ещё) перемина́ть;
2. (умерщвлять) души́ть, переда́вливать; (загрызать кого-л. — о волке) ре́зать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перемина́ться
1. (становиться измятым) мя́цца; камячы́цца; см. перемя́ться;
2. перен., уст. (мяться, смущаться) бянтэ́жыцца, саро́мецца; (колебаться) хіста́цца, вага́цца;
3. страд. мя́цца; камячы́цца; ці́скацца, душы́цца; пераціра́цца, ператаўка́цца; пераме́швацца, мясі́цца; тапта́цца, выто́птвацца; перабіра́цца; см. перемина́ть;
◊
перемина́ться с ноги́ на́ ногу пераступа́ць з нагі́ на нагу́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)