Verbum

анлайнавы слоўнік

перахва́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перахва́т, -ту м. (суженное место) перехва́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перахва́т, ‑у, М ‑хваце, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перахватваць — перахваціць (гл. перахапіць у 1–5, 7 знач.).

2. Звужэнне, звужанае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахваці́ць, -вачу́, -ва́ціш, -ва́ціць; -ва́чаны; зак.

Тое, што і перахапіць.

|| наз. перахва́т, -у, М -ва́це, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перахва́т Перашыек паміж балотамі, азёрамі, лясамі (БРС). Тое ж перача́п, перачэп, перашчы́п (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Перахват ракі 8/389

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

перахват ракі

т. 12, с. 290

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wiretapping [ˈwaɪəˌtæpɪŋ] n. перахва́т тэлефо́нных паведамле́нняў; праслухо́ўванне тэлефо́нных размо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перехва́т м.

1. (действие) перахо́пліванне, -ння ср., перахва́тванне, -ння ср.; перахва́т, -ту м.;

2. (суженное вокруг чего-л. место) разг. перахва́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przejęcie

н.

1. перахоп, перахват;

przejęcie listów — перахват пісьмаў;

2. праніклівасць, усхваляванасць;

mówił z ~m — ён гаварыў пранікліва (усхвалявана)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)