Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перары́ў, -ры́ву, мн. -ры́вы, -ры́ваў, м.
1. Разрыў чаго-н. на часткі, а таксама месца разрыву.
П. провада.
2. Тое, што і перапынак.
Гаварыць з перарывамі.
П. у стажы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перары́ў, -ры́ву м., в разн. знач. переры́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перары́ў, ‑рыву, м.
1. Разрыў, раз’яднанне чаго‑н. на часткі. Перарыў провада.// Месца абрыву, разрыву.
2. Непаслядоўнасць у якой‑н. дзейнасці, працэсе і пад.; пропуск. З таго часу, зімою, з перарывамі, хадзіла многа старых.. у Нёмнаборскую школу за паўвярсты.Чорны.
3. Спыненне (звычайна ненадоўга) дзеяння, развіцця чаго‑н. Гаварыць з перарывамі.
4. Прамежак часу, на які спыняецца дзеянне, развіццё чаго‑н. Словы знікалі ў кулямётным стракатанні, але ў перарывах, у адразу наступіўшай густой цішыні, яны выразна вырываліся, выплывалі знаёмай мелодыяй.Лынькоў.[Ягор:] — Дык назначайце выбары! А то ў мяне будзе перарыў у стажы.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.
Часовае спыненне якой-н. дзейнасці, таксама перарыў у якім-н. працэсе.
Абедзенны п.
П. у занятках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
переры́в
1.(место разрыва)перары́ў, -ры́ву м.;
2.(промежуток времени) перапы́нак, -нку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пераста́нак ’перапынак’ (барыс., Нар. сл.), перастаньня ’перарыў, сцішэнне’ (Бяльк.), смал.пераста́н ’спыненне, канец чаму-небудзь’, укр.пере́стан, пере́стань ’перапынак, спыненне’, пере́ста́нок ’тс’, польск.przestanek, przestanie, н.-луж.pśestank ’тс’, славац.prestanie ў выразе bez prestania ’бесперапынна’, славен.prestánek, серб.-харв.прѐстанак ’заканчэнне, спыненне’, макед.без престан ’няспынна’, ст.-слав.безпрѣстани ’тс’, што дае падставы для рэканструкцыі прасл.*perstanъ, *per‑stan‑ъkъ (< *perstati). Да пера- і стаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перапы́нак, ‑нку, м.
1. Часовае спыненне якой‑н. дзейнасці, працы. Максімаў абвёў позіркам залу і абвясціў: — Зробім перапынак на трыццаць хвілін.Шахавец.// Прамежак часу, на які спыняецца якая‑н. дзейнасць. Абедзенны перапынак.// Адпачынак паміж урокамі. Школьныя перапынкі.
2.Перарыў у якім‑н. працэсе, пропуск. Раптам там наперадзе, куды падышоў эшалон, грукнулі гарматы, пасля яшчэ, яшчэ з перапынкамі.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
chasm
[ˈkæzəm]
n.
1) про́рва f.; расшчэ́піна, адту́ліна f.; прало́м -у m.
2) разыхо́джаньне ў пагля́дах, прага́л -у m.
3) перары́ў -ву m., прага́л -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)