перапра́ва, -ы, ж.

1. гл. пераправіць¹.

2. мн. -ы, -ра́ў. Месца, дзе перапраўляюцца на другі бераг (на паромах, лодках і пад.).

Рачная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапра́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перапра́ва перапра́вы
Р. перапра́вы перапра́ў
Д. перапра́ве перапра́вам
В. перапра́ву перапра́вы
Т. перапра́вай
перапра́ваю		 перапра́вамі
М. перапра́ве перапра́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перапра́ва ж., в разн. знач. перепра́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапра́ва, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пераправіць ​2 (у 1 знач.); пераход, пераезд (звычайна цераз раку). З кожным крокам пераправа станавілася ўсё больш небяспечнай. Краўчанка.

2. Месца, дзе перапраўляюцца на другі бераг. Звярнуўшы налева, аўтобус стаў у доўгую чаргу машын каля пераправы. Грахоўскі. // Спецыяльнае збудаванне, прыстасаванне, якое дае магчымасць пераправіцца на другі бераг. Навесці пераправу. Пантонная пераправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераправа

т. 12, с. 286

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перапра́ва ж

1. (дзеянне) Übersetzen n -s; Übergang m -(e)s, -gänge; Überfahrt f -, -en;

2. (месца) Übergangsstelle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перапра́ва Месца, дзе перапраўляюцца цераз раку паромам, уброд (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

перапра́віць¹, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., каго-што.

1. Перавезці, перавесці цераз якую-н. прастору.

П. на другі бераг. П. цераз горы.

2. Адправіць з аднаго месца ў другое, па прызначэнні.

П. зброю партызанскаму атраду.

|| незак. перапраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| звар. перапра́віцца, -ра́ўлюся, -ра́вішся, -ра́віцца (да 1 знач.); незак. перапраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. перапра́ва, -ы, ж. (да 1 знач.) і перапра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паро́мный паро́мны;

паро́мная перепра́ва паро́мная перапра́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

portage [ˈpɔ:tɪdʒ] n. пераво́зка, перапра́ўка; перапра́ва (судна) по́цягам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)