перапо́на, -ы, мн. -ы, -по́н, ж.

Тое, што стрымлівае доступ куды-н.

П. для затрымання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапо́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перапо́на перапо́ны
Р. перапо́ны перапо́н
Д. перапо́не перапо́нам
В. перапо́ну перапо́ны
Т. перапо́най
перапо́наю
перапо́намі
М. перапо́не перапо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перапо́на ж. препо́на, прегра́да;

грудабру́шная п.анат. грудобрю́шная прегра́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапо́на, ‑ы, ж.

Тое, што стрымлівае доступ куды‑н. І вось земснарад зварухнуў перапону, Што воды трымала ў апошнія дні. Калачынскі.

•••

Грудабрушная перапона — мускульная перагародка, якая раздзяляе грудную і брушную поласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапо́на ж кніжн гл перашкода

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Перапона ’тое, што стрымлівае доступ куды-небудзь’ (ТСБМ), ’папярочная планка ў аконнай раме’ (свісл., Шатал.), перапона, пэрэпо́н ’дыяфрагма’ (ваўк., івац., ЛА, 1; ТСБМ), перапона ’тс’ (шчуч., ваўк., Сл. ПЗБ); перапоны ’планкі на капылах саней’ (Сцяшк. Сл.), перапо́нкаперапона ў вуллі — умацаванне вашчыны ў стаяку’ (лельч., Мат. Гом.); укр. пэ̂рэ̂по́на ’тс’ (Анох.); рус. перепо́на ’плеўка ў целе жывёлы, абалонка ў расліны’, ’пераплёт у раме’, польск. przepona ’перашкода’, ’дыяфрагма’, ’перагародка’, чэш. přepona, славац. prepona ’гіпатэнуза’, славен. prepóna ’перагародка’, серб.-харв. пре̏пона ’перашкода’, ’паха’, прѐпонка ’дыяфрагма’, макед. препон ’перашкода’, ’перагародка’. Да прасл. *per‑ > пера- і pętі > пяць (гл.) з асновай *pon‑ (іншыя ступені: *pьn‑ і *pin‑). Сюды ж перапонка, якое з рус. перепонка < перепона ’скура, абалонка’ (Шанскі-Баброва, 230).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГРУДАБРУ́ШНАЯ ПЕРАПО́НА,

гл. Дыяфрагма.

т. 5, с. 453

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

грудабру́шны: ~ная перапо́на анат. грудобрю́шная прегра́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяфрагма,

грудабрушная перапона.

т. 6, с. 319

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

грудобрю́шный / грудобрю́шная прегра́да анат. грудабру́шная перапо́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)