перапо́на, -ы, мн. -ы, -по́н, ж.
Тое, што стрымлівае доступ куды-н.
П. для затрымання вады.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
перапо́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | перапо́на | перапо́ны | 
		
			| Р. | перапо́ны | перапо́н | 
		
			| Д. | перапо́не | перапо́нам | 
		
			| В. | перапо́ну | перапо́ны | 
		
			| Т. | перапо́най перапо́наю
 | перапо́намі | 
		
			| М. | перапо́не | перапо́нах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
перапо́на ж. препо́на, прегра́да;
○ грудабру́шная п. — анат. грудобрю́шная прегра́да
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
перапо́на, ‑ы, ж.
Тое, што стрымлівае доступ куды‑н. І вось земснарад зварухнуў перапону, Што воды трымала ў апошнія дні. Калачынскі.
•••
Грудабрушная перапона — мускульная перагародка, якая раздзяляе грудную і брушную поласці.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
перапо́на ж кніжн гл перашкода
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
Перапона ’тое, што стрымлівае доступ куды-небудзь’ (ТСБМ), ’папярочная планка ў аконнай раме’ (свісл., Шатал.), перапона, пэрэпо́н ’дыяфрагма’ (ваўк., івац., ЛА, 1; ТСБМ), перапона ’тс’ (шчуч., ваўк., Сл. ПЗБ); перапоны ’планкі на капылах саней’ (Сцяшк. Сл.), перапо́нка ’перапона ў вуллі — умацаванне вашчыны ў стаяку’ (лельч., Мат. Гом.); укр. пэ̂рэ̂по́на ’тс’ (Анох.); рус. перепо́на ’плеўка ў целе жывёлы, абалонка ў расліны’, ’пераплёт у раме’, польск. przepona ’перашкода’, ’дыяфрагма’, ’перагародка’, чэш. přepona, славац. prepona ’гіпатэнуза’, славен. prepóna ’перагародка’, серб.-харв. пре̏пона ’перашкода’, ’паха’, прѐпонка ’дыяфрагма’, макед. препон ’перашкода’, ’перагародка’. Да прасл. *per‑ > пера- і pętі > пяць (гл.) з асновай *pon‑ (іншыя ступені: *pьn‑ і *pin‑). Сюды ж перапонка, якое з рус. перепонка < перепона ’скура, абалонка’ (Шанскі-Баброва, 230).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
грудабру́шны: ~ная перапо́на анат. грудобрю́шная прегра́да
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
грудобрю́шный / грудобрю́шная прегра́да анат. грудабру́шная перапо́на.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)